Измените самого себя и помогайте всем своим спутникам

Я не пессимист, но я и не оптимист. Я просто реалист. Я знаю, что невозможно изменить весь этот безумный мир. Даже если я смогу изменить моих людей, моих санньясинов, — даже это будет сверх всякого ожидания.

Поэтому я не хочу, чтобы ты стала миссионером, старающимся изменить безумных людей.

Измени саму себя и помогай своим спутникам — санньясинам, которые находятся на том же пути, в том же поиске — ободряй их, помогай им всеми возможными способами. Бывают моменты тьмы, бывают моменты отчаяния, бывают моменты, когда человеку кажется, что ему не следовало выбирать этот путь, ибо он ведёт против всего этого безумного мира.

Быть разумным в этом безумном мире — значит непременно быть против него. Поэтому помогай тем немногим людям, которые движутся к благоразумию, и никогда не требуй невозможного. А вот изменить несколько тысяч санньясинов во всём мире — это возможно. И, может быть, если несколько тысяч санньясинов изменятся, это может создать некий магнетизм, некую гравитацию, так что в это будут втянуты ещё многие миллионы людей.

Но тебе надо начать с самой себя. Если тебе удастся изменить саму себя, это уже много; а если ты сможешь помочь тем, кто находится на пути, этого будет достаточно для твоего сострадания и твоей любви.

В этом безумном мире есть много людей, которые не хотят жить так, как они живут, они хотят трансформироваться. И если ты встретишь человека, у которого есть глубокое желание трансформироваться, помоги ему.

Но никогда никому себя не навязывай, ибо если кому-то хочется оставаться безумным, то это его право по рождению. Не мешай ему, он и так уже слишком помешанный. Оставь его в покое, и пусть он живёт своим безумием.

Благослови его и скажи: «Живи этим тотально!» Быть может, если он будет жить своим безумием тотально, он сможет выйти из него.

С безумными людьми проблема в том, что они живут своим безумием частично, они всегда его подавляют, они всегда делают не то, что им хочется. Если им предоставить полную свободу, то, быть может, они смогут выйти из своего безумия.

По крайней мере мои люди должны предоставлять каждому свободу быть самим собой, без всякого осуждения, без всякой оценки, не называя его грешником, не отправляя его в ад. Надо просто принимать его таким, каков он есть.

Любящий человек принимает другого таким, каков он есть, не требуя, чтобы тот изменился..

Ես վատատես չեմ, բայց ես լավատես էլ չեմ:  Ես ուղղակի ռեալիստ եմ: Ես գիտեմ, որ անհնար է փոխել այս խելագար աշխարհը: Եթե անգամ ես կարողանամ փոխել ինձ հետևող մարդկանց, միևնույնն է, անգամ դա կհամարվի բոլոր սպասումներից դուրս մի բան:
Այդ պատճառով ես չեմ ուզում, որ դու դառնաս առաքյալի նման մեկը, ով կձգտի փոխել խելագար մարդկանց:
Փոխի՛ր ինքդ քեզ և օգնիր քեզ հետևողներին, նրանց, ովքեր նույն ճանապարհի վրա են, ովքեր նույն բանն են փնտրում, խրախուսի՛ր նրանց, օգնի՛ր հնարավոր ամեն կերպ: Լինում են մթության պահեր, լինում են հուսահատության պահեր, լինում են պահեր, երբ թվում է, որ ոչ էլ պետք էր ընտրել այս ճանապարհը, որովհետև դա հակառակ է գնում այս խելագար աշխարհին:
Այս խելագար աշխարհում ողջամիտ լինել՝  նշանակում է լինել հակառակ այս աշխարհին: Դրա համար օգնիր այն քիչ մարդկանց, ովքեր շարժվում են խոհեմաբար և երբեք նրանցից մի պահանջիր անհնարինը: Փոխել մի քանի հազար մարդու ամբողջ աշխարհում միանգամայն հնարավոր է: Եվ հնարավոր է, որ մի քանի հազար՝  արդեն  փոխված մարդիկ կարողանան ստեղծել որոշակի մագնիսականություն, որոշակի գրավիտացիոն դաշտ՝  ներգրավելով էլի միլիոնավոր մարդկանց:
Բայց պետք է սկսես ինքդ քեզնից: Եթե քեզ հաջողվի փոխել ինքդ քեզ, դա արդեն իսկ շատ է: Իսկ, եթե դու կարողանաս օգնել նաև նրանց, ովքեր գտնվում են ճանապարհին, դա բավարար կլինի քո տառապանքի և քո սիրո համար:
Այս խելագար աշխարհում կան շատ մարդիկ, ովքեր չեն ուզում ապրել այնպես, ինչպես ապրում են. նրանք ուզում են փոխվել: Եվ, եթե դու հանդիպես մեկին, ով փոխվելու մեծ ցանկություն ունի, օգնի՛ր նրան:
Բայց երբեք ոչ մեկին մի՛ պարտադրիր, որովհետև, եթե ինչ-որ մեկը ուզում է մնալ խելագար, ուրեմն դա ի ծնե տրված նրա իրավունքն է: Մի՛ խանգարիր նրան, նա առանց այդ էլ արդեն խենթ է: Թո՛ղ նրան հանգիստ, թող նա ապրի իր խելագարության հետ:
Օրհնի՛ր նրան և ասա. «Ապրի՛ր քո կյանքը լիովին»: Հնարավոր է, որ, եթե նա լիովին ապրի իր խենթությունը, ապա կարողանա դուրս գալ խենթության միջից:
Խենթ մարդկանց խնդիրն այն է, որ նրանք իրենց խենթության հետ ապրում են մասամբ, նրանք այդ խենթությունը միշտ ճնշում են, նրանք միշտ անում են այն, ինչն իրենք չեն ուզում: Եթե նրանց տրվի բավական ազատություն, ապա շատ հնարավոր է, որ նրանք կարողանան դուրս գալ իրենց խնեթությունից:
Համենայն դեպս, իմ մարդիկ պետք է կարողանան յուրաքանչյուրին ազատ լինելու հնարավորություն տան, առանց որևէ դատապարտումի, առանց որևէ գնահատումի՝  չանվանելով նրան մեղավոր և չուղարկելով դժոխք: Ուղղակի պետք է մարդուն ընդունել այնպիսին, ինչպիսին որ կա:
Սիրող մարդը ուրիշ մեկին ընդունում է այնպես, ինչպիսին որ նա կա՝  չպահանջելով, որ նա փոխվի...