Ի միում աւուրց ծեր ոմն հատեալ փայտ յանտառէ եւ բարձեալ յուս իւր բերէր ի տուն. այլ պարտասեալ զճանապարհայն` հարկեցավ դնե յերկիր զբեռն իւր եւ սկսայ յօգնութիւն կարդալ զՄահ: Եւ ահա հանդիման եկն եւ երեւեցավ Մահ եւ եհարց ցնա` եթէ առ ի՞նչ կոչէր զնա: Յայնժամ զահի հարեալ` պատասխանի ետ նմա ծերն եւ ասէ.
- Զի տացես յուս զբեռն իմ:
Մի օր մի ծերունի անտառից փայտ կտրելով և բարձացնելով իր ուսին բերում էր տուն. այստեղ հոգնած ճանապարհին՝ հակադրվեց իր բեռը դնել գետնին և սկսեց օգնության կանչել մահից: Եվ ահա դիմացից եկավ մահը և հարցրեց նրան՝ ինչի՞ համար է կանչել նրան այստեղ: Այդ ժամանակ ծերունին ահաբեկված՝ պատասխանեց.
- Քանի որ ուսիս կտաս իմ բեռը:
No comments:
Post a Comment